Mniszewo, Myschewo – nazwa dzierżawcza od imienia Misz, Michał lub Mikołaj, Mirosław. Istnieje też hipoteza, iż nazwa wskazuje, że było to, podobnie jak Miszewko Garwackie, pierwotnie uposażenie klasztorne. Pierwsza wzmianka: 1239. Gniazdo rodziny Miszewskich (początek XV – XVII), potem Grabskich, Rościszewskich i Lasockich. W 1885 mieszkańcy trudnią się wyrobem sukna grubego, ogród w folwarku jest sławny ze swojej pasieki, a we wsi stoi szkoła początkowa.
Niektórzy badacze datują powstanie parafii na koniec XIV w. Inni twierdzą, że parafię założył po 1440 roku dziedzic Miszewa – Jan zwany Kurwica herbu Lubicz, cześnik płocki, wraz ze stryjem Jakubem – prepozytem kapituły katedralnej. Ów to Jakub zbudował w latach 1441 – 1446 kościół parafialny pod wezwaniem Wszystkich Świętych, który konsekrował w 1448 r. biskup płocki Paweł Giżycki. Świątynia była dokładną repliką kościoła parafialnego w Gosławicach, woj. konińskie, (pochodzącego z 1418 – 1426 roku), czyli regularnym, centralnym oktogonem krzyżowym, którego wschodnie skrzydło stanowiło dwuprzęsłowe prezbiterium, zachodnie – kruchtę z chórem muzycznym na piętrze, północne – zakrystię i skarbiec na piętrze oraz południowe – kaplicę św. Anny z pomieszczeniem o nieznanej funkcji. Aneksy wykonano na planie kwadratu (za wyjątkiem zakrystii) i przykryto sklepieniami gwiaździstymi (prezbiterium sześcioramiennym, aneksy czteroramiennym). Pierwotnym przykryciem nawy było ośmiopolowe sklepienie gwiaździste, wsparte na środkowym filarze. W wystroju wnętrza, analogicznie do kościoła gosławickiego, zastosowano detal kamienny. W wizytacji biskupiej z 1609 r. kościół jest wzmiankowany jako otynkowany.
W 1744 r. kościół spłonął, runęło również sklepienie nawy. Po długim okresie zaniedbań kościół wyremontowano w latach 1780 – 1786. Założono wówczas drewniany strop, ośmiopołaciowy dach namiotowy zwieńczony wieżyczką na sygnaturkę, przemurowano elewacje i szczyty aneksów (kościół w tej formie widoczny jest na rycinie z albumu Kazimierza Stronczyńskiego z 1851 r., dokładny opis budowli z tego okresu zawierają akta wizytacji biskupiej z 1817 r.). Ostatnia przebudowa kościoła miała zasadniczy wpływ zarówno na jego bryłę zewnętrzną jak i wnętrze. W 1860 r. zrealizowano projekt Radcy Budowniczego Komisji Skarbu Piotra Frydrycha i przykryto ośmioboczną nawę kopułą (projekt znajduje się w AGAD w Warszawie).
Drugą istotna budowlą miszewską jest dwór – wybudowany prawdopodobnie w 1 ćwierci XX dla Tadeusza Lasockiego. W tzw. stylu dworkowym, murowany, otynkowany, parterowy, ze środkową partią piętrową, na planie prostokąta, z portykiem „w wielkim porządku” od frontu, z dwiema kolumnami podtrzymującymi trójkątny szczyt, od ogrodu dwa ryzality skrajne. Dach czterospadowy. Wokół dworu rozległy park krajobrazowy, założony około połowy XVIII w., przekształcony w wiekach XIX i XX.
